675648c2785e9a3
حکمت معاصر

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 استاد علوم سیاسی دانشگاه امام صادق علیه السلام

2 دانشگاه امام صادق علیه السلام

چکیده

آنتونی گیدنز تلاش می‌کند جامعه‌شناسی را بر محور زمان بازآفرینی کند. این بازآفرینی با نقد تکامل‌گرایی تاریخی کلاسیک‌های جامعه‌شناسی به مثابه ساخت‌شکنی زمان طولی آغاز می‌گردد و با پیگیری آن در ساحت‌ها دیگر بروز زمانمندی همچون ازجاکندگی، آینده‌گرایی، ساخت جامعه و در نهایت تکنولوژی‌های زمان نظیر ساعت و تقویم، معانی و کارکردهای جدیدی از زمان را ارائه می‌دهد. هدف از نگارش این مقاله مقایسه این معانی با فلسفة زمان صدرالمتألهین است. با استفاده از روش مقایسه‌ای ابتدا به بررسی فلسفه زمان ملاصدرا و اندیشه‌های گیدنز پیرامون زمان پرداخته و سپس شباهت‌ها و تفاوت‌های دو اندیشه تبیین گشته‌اند. زمان در فلسفه ملاصدرا وجود سیال تلقی شده و از آنجا که افاضه وجود دائما ادامه دارد، زمانمندی بخشی از هستی موجودات تلقی می‌گردد و بدین دلیل که تقدم و تاخر زمانی ناشی از تقدم و تاخر ذاتی موجودات است لذا موقعیت تاریخی نه امری بیرونی، آنچنان که گیدنز تصور می‌کند بلکه در ذات هستی انسان و دیگر موجودات نهادینه شده است. ناشی شدن تقدم و تاخر زمانی از تقدم و تاخر وجودی، تعلیق زمان حال به گذشته یا آینده را منتفی ساخته و لحظه حال استقراری تام می‌یابد. شباهت‌ عمده دو اندیشه در یکی دانستن بقا و زمان در این جهان است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A comparative study of the arguments of Sadrolmote'allehin and Anthony Giddens about time

نویسندگان [English]

  • Jalal Dorakhsheh 1
  • Mohammad Masroor 2

1 Professor of Political Science at Imam Sadiq A.S University

2 Imam Sadeq University

چکیده [English]

Anthony Giddens tries to recreate sociology on the axis of time. This revival begins with a critique of the historical evolution of classical sociology such as Marx and Durkheim as a time-space separation and by following it in other areas of the emergence of temporality, such as time-space separation, futurism, the construction of society, and finally, time technologies such as clock and calendar provide new meanings and functions of time. The purpose of this article is to compare these meanings with Sadrolmote'allehin’s philosophy of time. Using a comparative method, Mulla Sadra's philosophy of time and Giddens's ideas about time were first studied and then the similarities and differences of two thoughts were explained. Time is considered to be a fluid existence in Mulla Sadra's philosophy, and since the emanation of the essence is continuous, temporality is considered as part of the reality of creatures, and because the time primacy and recency is due to the intrinsic primacy and recency of the creatures, so the historical position is not an external issue, As Giddens imagines, but is institutionalized in the essence of man and other creatures. The emergence of the time primacy and recency from the existential primacy and recency excludes the suspension of the present time to the past or the future, and the present moment, takes an absolute deployment. The major similarity of two thoughts is this: for both of them, the survival and time in this world are the same. The major similarity between these two thoughts is that the survival and time in this world are the same for both. These two ideas share a major similarity: the survival and time in this world are the same for both.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Mulla Sadra
  • Anthony Giddens
  • time
  • temporality
  • time-space separation
  • fluid existence
  1. منابع:

    1. ابوعلی سینا (1316)، اشارات، وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه، تهران: چاپخانه مجلس.
    2. احسانی، آصف (1395)، نسبت حرکت و زمان در فلسفه ابن سینا و ملاصدرا، حکمت اسرا، شماره 27، 17-39.
    3. استونز، راب (1396)، متفکران بزرگ جامعه شناسی، ترجمه مهرداد میردامادی، چاپ دهم، تهران: نشر مرکز.
    4. اکبریان، رضا (1378)، تبیین وجودی زمان در نظام فلسفی صدرالمتألهین، خردنامه صدرا، شماره 17، 5-15.
    5. پیرسون، کریستوفر (1384)، معنای مدرنیت؛ مصاحبه با آنتونی گیدنز، ترجمه علی اصغر سعیدی، چاپ دوم، تهران: کویر.
    6. جلیلیان، حسین رستمی (1391)، بررسی ریشه‌‌ها و زمینه‌های تطبیق تفسیر زمان در اندیشه برگسون و ملاصدرا، اندیشه دینی، شماره 42، 97-118.
    7. حاجی حیدری، حامد (1388)، آنتونی گیدنز مدرنیت زمان و فضا، تهران: نشر اختران.
    8. ساعی، ایرج (1390)، آنتونی گیدنز جامعه شناس زمان محور، تهران: نشر دانژه.
    9. صدرالمتألهین (1981)، الحکمة المتعالیة فى الاسفار العقلیة الاربعة، چاپ سوم، بیروت: دار احیاء التراث‏.
    10. صدرالمتألهین‏ (1363)، مفاتیح الغیب‏، تهران: موسسه تحقیقات فرهنگی.
    11. صدرالمتألهین‏ (بی‌تا)، الحاشیة على الهیات الشفاء، قم: انتشارات بیدار.
    12. گیدنز، آنتونی (1377)، پیامدهای مدرنیت، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر مرکز.
    13. گیدنز، آنتونی (1396)، ساخت جامعه، ترجمه اکبر احمدی، تهران: نشر علم.
    14. مارکس، کارل (1393)، هیجدهم برومر لوئی بناپارت، ترجمه باقر پرهام، چاپ هفتم، تهران: نشر مرکز.
    15. منفرد، مهدی (1389)، زمان در فلسفه صدرالمتألهین و سنت آگوستین، چاپ دوم، قم: بوستان کتاب.
    16. هایدگر، مارتین (1384)، مفهوم زمان، ترجمه نادر پورنقشبند و محمد رنجبر، آبادان: نشر پرسش.
    17. صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1383)، ترجمه و تفسیر شواهد الربوبیه، تهران: انتشارات سروش.

     

     

    1. Munday, Roderick (2009), Glossary of Terms in Being and Time, from: Heidegger, Martin (2000), Being and Time, John Macquarrie & Edward Robinson (trans), London: Blackwell Publishing Ltd. Available at: http://www.visual-memory.co.uk/b_resources/b_and_t_glossary.html#g     (accessed on July 22, 2018)      
    2. Giddens, Anthony (1990), Central Problems in Social Theory, Fifth Published, London: Macmillan.
    3. Giddens, Anthony (1981), A Contemporary Critique of Historical Materialism, Vol. 1, Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
    4. Boyle, Brian O (2013), Reproducing the social structure: a Marxist critique of Anthony Giddens’s Structuration Methodology, Cambridge Journal of Economics, Volume 37, Issue 5, 1-15.
    5. Craib, Ian (2011), Anthony Giddens, E-Published, London: Taylor & Francis E-Library.
    6. Lumsden, Karen (2018), Reflexivity: Theory, Method and Practice, London: Routledge.
    7. Norborg, Marcus Oyarzun (2011), The invasion of tomorrow, Stockholm: Stockholm University.
    8. Zhao, Xu (2003), The Self in a Globalizing World: a Study of Globalization and its Impact on Identity, Montreal: McGill University.