راهنمای نویسندگان:
هزینههای بررسی، چاپ و انتشار نشریۀ حکمت معاصر:
براساس آییننامۀ نشریات علمیپژوهشی کمیسیون نشریات وزارت علوم و همچنین مصوبۀ هیئترئیسۀ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (تاریخ 1391/06/25، شمارۀ 91/6/54) برای دریافت، بررسی و انتشار مقالات، مبلغی دریافت میشود.(تاریخ درج خبر 24/10/92)
پیرو ابلاغ مصوبه هیات محترم رئیسه پژوهشگاه بهشماره 1/149318، مورخ 1402/10/23 درخصوص نحوه هزینه دریافتی از نویسندگان مقالات نشریات علمی پژوهشگاه، خواهشمند است بهمنظور تداوم اجرای آمادهسازی مقالات هر نشریه، موارد ذیل به دقت مورد اهتمام قرار گیرد:
مصوبه از تاریخ اول بهمن ماه لازم الاجرا است.
هزینه مصوب کمیسیون نشریات (ششصدهزار تومان برای هر مقاله) در دو مرحله به صورت 300 هزار تومان پیش از ارسال مقاله به داوران محترم و 300 هزار تومان در زمان پذیرش مقاله اخذ شود.
همه نویسندگان (اعم از داخلی و خارجی) ملزم به پرداخت هزینه مذبور هستند.
الف) راهنمای کاربران، ثبتنام در سامانه و ارسال مقاله
ب) راهنمای تهیه، نگارش و تدوین مقاله
الف) راهنمای کاربران، ثبتنام در سامانه و ارسال مقاله
راهنمای گامبهگام کاربران برای ثبتنام در سامانه، ارسال و پیگیری مقاله (PDF)
1. جزئیات و مراحل ثبتنام و ارسال مقاله به شرح زیر است:
- عضویت در سامانه با تکمیل فرم ثبتنام
- دریافت رمز عبور از طریق ایمیل
- ورود به سامانه با نام کاربری و رمز عبور
- تکمیل فرم اطلاعات مقاله شامل عنوان، چکیده، کلیدواژگان و...
- بارگذاری فایل اصلی متن مقاله
- ارسال مقاله (در صورتی که تمامی شرایط و ضوابط را رعایت کرده باشید، امکان ارسال مقاله وجود دارد. در غیر این صورت، دکمۀ ارسال مقاله فعال نخواهد شد.)
- تکمیل و ارسال «تعهدنامه نویسندگان» و «توافقنامه عدم تعارض منافع»
2. «تعهدنامه نویسندگان» و «توافقنامه عدم تعارض منافع»
لازم است که از سوی نویسنده مسئول مقاله «تعهدنامه نویسندگان» و «توافقنامه عدم تعارض منافع» از تارنمای مجله حکمت معاصر دریافت و پس به تکمیل و امضا به همراه مقاله از طریق سامانه مجله ارسال شود. هر نویسنده مسئول مقاله، با «تعهدنامه نویسندگان» و «توافقنامه عدم تعارض منافع» و ارسال آنها مسئولیت اعتبار و عدم مشابهت متن مقاله با متون منتشر شده یا نشده را میپذیرد. از این رو هرگونه پاسخگویی در این زمینه بر عهده نویسنده مقاله خواهد بود.
بر اساس توافقنامه عدم تعارض منافع نویسنده(گان) یک مقاله اعلام میکنند که در رابطه با انتشار مقاله ارائه شده به طور کامل از اخلاق نشر، از جمله سرقت ادبی، سوء رفتار، جعل دادهها و یا ارسال و انتشار دوگانه، پرهیز نمودهاند و منافعی تجاری در این راستا وجود ندارد و نویسندگان در قبال ارائه اثر خود وجهی دریافت ننمودهاند. فرم تعارض منافع به خوانندگان اثر نشان میدهد که متن مقاله چگونه توسط نویسندگان تهیه و ارائه شده است. نویسنده مسئول از جانب سایر نویسندگان این فرم را امضا و تایید و اصالت محتوای آن را اعلام مینماید. نویسنده مسئول همچنین اعلام میدارد که این اثر قبلا در جای دیگری منتشر نشده و همزمان به نشریه دیگری ارائه نگردیده است. همچنین کلیه حقوق استفاده از محتوا، جداول، تصاویر و ... به ناشر محول گردیده است.
دریافت توافقنامه عدم تعارض منافع
3. درج قدردانی از حامی یا تامینکننده اعتبار پژوهش در مقاله
چنانکه در بخش «وظایف و مسئولیتهای نویسندگان» در صفحه «اصول اخلاقی انتشار مقاله» نیز آمده است، از نویسندگان مقاله انتظار میرود تا حامی مالی پژوهش خود را که در اجرا و آمادهسازی روند تحقیق مشارکت کرده است بهطور خلاصه بیان کنند.
بر این اساس، اگر مقاله حاصل مطالعه و پژوهشی است که اعتبار و حمایت مالی دارد لازم است که در مقاله از ایشان قدردانی و تشکر شود. درج قدردانی از سوی نویسندگان مقاله با ذکر نام حامی مالی پژوهش است که میتواند شامل افراد، نهادها یا سازمانهایی باشد که تامینکننده هزینه مالی پژوهش بودهاند.
ب) راهنمای تهیه، نگارش و تدوین مقاله
1. رویکرد نشریۀ حکمت ماصر
- ارائة نتیجههای پژوهشی معتبر درحوزة حکمت نظری و عملی اسلامی
- معرفی نقطههای قوت میراث حکمی جهان اسلام و بهرهگیری از آن میراث بهمنظور پاسخگویی به مسئلههای نظری و مشکلات عملی مسلمانان در جهان امروز
- معرفی، تحلیل و نقد اندیشههای جدید در حوزۀ حکمت اسلامی و اهتمام به تقویت آنها
- ارائة پژوهشهای تطبیقی بین حکمت اسلامی با دیگر نظامهای فلسفی، اخلاقی، کلامی و عرفانی جهان
- انتشار مقالههای مسئلهمحور و پاسخگوی مسائل حکمت اسلامی معاصر
- انتشار مقالههایی که با نگرشی نو به حکمت اسلامی و با اهتمام به رشد و تقویت آن دریچهای جدید به روی مطالعات این حوزه بگشاید
- انتشار مقالههایی که با رویکردی نقادانه جریانهای فکری و فعالیتهای پژوهشی را در حوزۀ حکمت اسلامی در دورۀ معاصر رصد کنند و در این زمینه اثرگذار باشد
- انتشار مقالههایی که با رویکرد تطبیقی میان حکمت اسلامی با سایر نظامهای فلسفی، اخلاقی، کلامی و عرفانی، میزان تأثیر و تأثر آنها را بررسی نماید
- انتشار پژوهشهای تطبیقی بین حکمت اسلامی با اندیشه و فرهنگ ایرانی
- انتشار نقدها و تحلیلهای معتبر درباب میراث حکمی جهان اسلام
2. شرایط و ضوابط پذیرش و انتشار مقاله
- در این نشریه مقالههایی که مبتنیبر روشهای پژوهشی معتبر و منطبق با موضوع و رویکرد نشریه باشد منتشر میشود و مقالههای مبتنیبر اقتباس، گردآوری یا ترجمه منتشر نمیشود.
- همة مقالهها فقط ازطریق سامانة نشریه دریافت و ارزیابی میشود. بنابراین، نویسندگان مقالهها باید فایل مقالة خود را در سامانة نشریه بارگذاری و ثبت کنند.
- مقالههای ثبتشده در سامانة نشریه بههیچوجه نباید در نشریات دیگر داخلی و خارجی منتشر شده باشد. همچنین، نویسندة مقاله، پس از تأیید مقالهاش در داوری، مجاز به انتشار آن در نشریات دیگر نیست.
- سردبیر نشریه و هیئتتحریریه و داوران مقالهها در پذیرش و رد مقالهها اختیار تام دارند. همچنین، سرویراستار نشریه و ویراستاران مقالهها در ویرایش صوری، زبانی و ادبی مقالهها اختیار کامل دارند.
- نویسندة مسئول مقاله موظف به انجام کامل اصلاحاتی است که در مراحل داوری یا ویراستاری مقاله از او خواسته میشود. درغیراینصورت، آن مقاله از مرحلة داوری یا ویرایش و انتشار حذف خواهد شد.
- مقالههایی که با «راهنمای نگارش مقاله» و بهویژه با «شیوة استناد» نشریه منطبق نباشد بههیچوجه پذیرفته نمیشود.
- مسئولیت کامل صحت و دقت نشانی منابع نقلقولهای مستقیم و غیرمستقیم، ارجاعات و مشخصات کتابشناختی منابع در کتابنامه با نویسندة مسئول مقاله است.
- مقالهها پس از پذیرش اولیه در مرحلة داوری قرار میگیرند. نتیجة داوری مقالهها نیز ظرف مدت سه تا ششماه مشخص میشود و ازطریق ایمیل به نویسندة مسئول مقاله اعلام میشود.
3. اطلاعات ضروری و مشخصات صوری مقاله
1. نام و نامخانوادگی همة نویسندگان به فارسی و انگلیسی در ابتدای مقاله درج شود.
2. مرتبة علمی یا مقطع تحصیلی، محل اشتغال (نام دانشگاه، پژوهشگاه، مؤسسه، یا ...) و نام رشتة آموزشی یا تحصیلی همة نویسندگان، به فارسی و انگلیسی، نوشته شود.
3. نویسندة مسئول مقالههایی که بیش از یک نویسنده دارد مشخص شود.
4. نشانی پستالکترونیک همة نویسندگان درج شود.
5. نشانی منزل یا محلکار، کدپستی و شمارة تلفنهای همراه و محلکار نویسندة مسئول نوشته شود.
6. متن مقاله در برنامة 2010 Word حروفنگاری شود. متن فارسی مقاله با قلم B Lotus، در اندازة قلم 13، متن لاتین مقاله با قلم Times New Roman، در اندازة قلم 10، و متن عربی مقاله با قلمB Badr و در اندازة قلم 13 حروفنگاری شود.
7. تعداد کلمات مقاله بیشتر از دههزار کلمه (سیصفحه) نباشد.
8. ساختار مقاله باید متشکل از عنوان، چکیده (حداکثر دویست واژه و در یک پاراگراف) و کلیدواژهها (پنج تا هفت واژه)، مقدمه، بدنة اصلی (تحلیلها، تفسیرها، نقدها، یافتهها، و ...)، نتیجهگیری و کتابنامه باشد.
9. عنوان مقاله، چکیده، کلیدواژهها و کتابنامه به دو زبان فارسی و انگلیسی ارسال شود.
10. ارزش عنوانهای اصلی و فرعی مقاله، از عنوان مقدمه تا عنوان نتیجهگیری، با شمارهگذاری تعیین، مرتب، و متمایز شود.
11. معادل خارجی اعلام نامشهور و اصطلاحهای تخصصی در متن مقاله، داخل پرانتز و دربرابر معادل فارسی آنها درج شود.
12. در متن مقاله هیچ پانوشتی درج نشود و توضیحات فرعی و تکمیلی در پینوشت آورده شود.
13. اندازة جدولها، نمودارها، تصویرها، نقشهها و ... متناسب با اندازة متن چاپی (حداکثر 12در18سانتیمتر) باشد.
14. اطلاعات جدولها، نمودارها، تصویرها، و ... به فارسی درج شود. نشانة اعشار نیز فقط بهصورت خط مورب ترسیم شود.
15. درصورتیکه جدولها، نمودارها، تصویرها، و ... از منابع دیگر اخذ شده باشد حتماً نشانی منبع آنها بیان شود.
16. همة فرمولها داخل فرمولچین 2010 Word حروفنگاری شود و بههیچوجه بهصورت تصویر ارسال نشود.
4. شیوة استناد (تهیه و تنظیم: رضا حسینی، سرویراستار نشریات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)
1.4 نقلقولها
1.1.4 چنانچه تعداد کلمات نقلقولهای مستقیم (مطالبی که بهصورت کلمهبهکلمه از منابع دیگر نقل میشود) کمتر از چهل کلمه باشد، درون گیومه درج شود و چنانچه تعداد کلمات نقلقولهای مستقیم بیشتر از چهل کلمه باشد، ابتدا اندازة قلم متن آن نقلقولها یکونیم اندازه از قلم اصلی متن کوچکتر شود و سپس بدون گیومه و در بندی جداگانه، با یکونیم سانتیمتر فرورفتگی از سر اشپون، درج شود.
2.1.4 متن نقلقولهای غیرمستقیم (نقلِ مضمون سخن) در گیومه درج نشود.
3.1.4 منبع همة نقلقولهای مستقیم و غیرمستقیم باید معتبر باشد و بههیچوجه از منابع نامعتبر (ویکیپدیا و ...) نقلقولی نشود. درغیراینصورت، علاوهبر کاهش امتیاز در داوری مقاله، همة نقلقولهای نامعتبر از متن مقاله حذف خواهد شد.
2.4 مشخصات کتابشناختی منابع (در نشانی منبع نقلقولها و در بخش کتابنامه)
1.2.4 مشخصات کتابشناختی منابع در نشانی منبع نقلقولهای مستقیم و غیرمستقیم در درون متن، بهصورت مختصر، و مطابق این شیوهنامه ضبط شود.
2.2.4 مشخصات کتابشناختی منابع در انتهای متن مقاله ذیل عنوان کتابنامه، بهصورت کامل، و مطابق این شیوهنامه نوشته شود.
3.2.4 در بخش کتابنامه فقط مشخصات کتابشناختی منابعی درج شود که یا در متن مقاله نقلقولی از آن منابع شده باشد و نشانی آنها نیز بههمراه آن نقلقولها آمده باشد یا در متن مقاله به آن منابع برای آگاهی بیشتر و ... ارجاع داده شده باشد و نشانی آنها نیز در آن ارجاع آمده باشد. درغیراینصورت، همة منابع اضافی از بخش کتابنامه در مرحلة داوری یا ویراستاری حذف خواهد شد.
4.2.4 بهطورکلی، اجزای نشانی درونمتنی منبع نقلقولهای مستقیم و غیرمستقیم، بهترتیب، عبارت است از: نامخانوادگی نویسنده، سال انتشار، شمارة جلد، و شمارة صفحه.
5.2.4 بهطورکلی، مشخصات کتابشناختی کامل همة منابع در بخش کتابنامه، بهترتیب، عبارت است از: نامخانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار داخل پرانتز، نام کتاب بهصورت ایتالیک، نام مترجم یا مصحح کتاب، شمارة جلد کتاب یا شمارة نشریه، محل انتشار، و نام ناشر.
6.2.4 در این شیوهنامه، برای رعایت اختصار، هرگاه عبارت «مثال برای نشانی درونمتنی» بهکار رود، منظور از آن «مثال برای شیوة ضبط نشانی درونمتنی منبع آن نقلقول» است.
7.2.4 در این شیوهنامه، برای رعایت اختصار، هرگاه عبارت «مثال برای کتابنامه» بهکار رود، منظور از آن «مثال برای شیوة ضبط مشخصات کتابشناختی کامل آن منبع در کتابنامه» است.
8.2.4 نشانی درونمتنی منبع نقلقولهای مستقیم و غیرمستقیم یا پساز متن نقلقولها آورده شود یا پیشاز متن نقلقولها و پساز نام صاحب نقلقول درج شود.
مثال برای حالت اول (پساز متن نقلقول):
«متن نقلقول» (شایگان 1379: 14).
مثال برای حالت دوم (پیشاز متن نقلقول):
اسپینوزا (1960: 14) میگوید: «متن نقلقول».
9.2.4 شیوة استناد بهکتابی که نویسندة آن مشخص است:
مثال برای نشانی درونمتنی:
«متن نقلقول» (شفیعی کدکنی 1390: 244).
بهگفتة کانت (1964: 181) «متن نقلقول».
مثال برای کتابنامه:
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1390)، چراغ و آینه؛ در جستوجوی ریشههای تحول شعر معاصر ایران، تهران: سخن.
Kant, Immanuel (1964), Critique of Pure Reason, trans. Norman Kemp Smith, London: Macmillan.
10.2.4 شیوة استناد به کتابی که نویسندة آن مشخص نیست:
مثال برای نشانی درونمتنی:
(شایست و ناشایست1390: 55).
مثال برای کتابنامه:
شایست و ناشایست؛ متنی به زبان فارسی میانه (پهلوی ساسانی) (1390)، آوانویسی و ترجمة کتایون مزداپور، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
11.2.4 شیوة استناد به فرهنگها یا دانشنامههایی که مدخلهای آن نویسندة مستقل دارد:
مثال برای نشانی درونمتنی:
(مجتبایی 1378: ذیل مدخل «ابنسینا»).
مثال برای کتابنامه:
مجتبایی، فتحالله (1387)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، بهسرپرستی محمدکاظم موسوی بجنوردی، ج 4، ذیل مدخل «ابنسینا»، تهران: دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
12.2.4 شیوة استناد به فرهنگها یا دانشنامههایی که مدخلهای آن نویسندة مستقل ندارد:
مثال برای نشانی درونمتنی:
(دایرةالمعارف فارسی 1380: ذیل مدخل «دموکراسی»).
مثال برای کتابنامه:
دایرةالمعارف فارسی (1380)، بهسرپرستی غلامحسین مصاحب، ج 1، ذیل مدخل «دموکراسی»، تهران: امیرکبیر.
13.2.4 شیوة استناد به مقالهای که در قالب مجموعهمقالاتی از نویسندگان گوناگون منتشر شده است:
در این مورد، در نشانی درونمتنی نامخانوادگی نویسندة مقاله درج شود و در کتابنامه نیز ابتدا نامخانوادگی و نام نویسندة مقاله و سپس دیگر مشخصات کتابشناختی آن منبع آورده شود.
مثال برای نشانی درونمتنی:
(لاک 1381: 7).
مثال برای کتابنامه:
لاک، جان (1381)، «درباب ایمان و عقل و ساحتهای متمایز آنها»، در: سیری در سپهر جان؛ مقالات و مقولاتی در معنویت، ترجمة مصطفی ملکیان، تهران: نگاه معاصر.
14.2.4 شیوة استناد به مقدمة نویسندهای بر کتاب یک یا چند نویسندة دیگر:
در این مورد، در نشانی درونمتنی نامخانوادگی نویسندة مقدمه درج شود و در کتابنامه نیز ابتدا نامخانوادگی و نام نویسندة مقدمه و سپس دیگر مشخصات کتابشناختی آن منبع آورده شود.
مثال برای نشانی درونمتنی:
(ملکیان 1382: 7).
مثال برای کتابنامه:
ملکیان، مصطفی (1382)، مقدمه بر: نامه به یک کشیش، سیمون وی، ترجمة فروزان راسخی، تهران: نگاه معاصر.
15.2.4 شیوة استناد به مطلبی از یک شخص (فیلسوف، سیاستمدار، یا ...) بهواسطة نوشتة شخصی دیگر:
مثال برای نشانی درونمتنی:
«متن نقلقول» (هگل، بهنقلاز راسل 1373: ج 2، 998).
کرکگارد (cited Copleston 1965: vol. 7, 337) میگوید: «متن نقلقول».
مثال برای کتابنامه:
راسل، برتراند (1373)، تاریخ فلسفة غرب، ترجمة نجف دریابندری، ج 2، تهران: کتاب پرواز.
Copleston, Frederick Charles (1965), A History of Philosophy, vol. 7, New York: Image Books.
16.2.4 شیوة استناد به پایاننامهها و رسالهها:
مثال برای نشانی درونمتنی:
(کبیری 1377: 93).
مثال برای کتابنامه:
کبیری، لعیا (1385)، فرهنگ ظرفیت صفات فارسی،پایاننامة کارشناسی ارشد، همدان: گروه زبانشناسی دانشگاه بوعلیسینا.
17.2.4 شیوة استناد به نشریات چاپی و الکترونیکی، اعماز دوفصلنامه، فصلنامه، روزنامه، و ...، که مطالب آن نویسندة مستقل دارد:
مثال برای نشانی درونمتنی:
(امیرارجمندی و عاصی 1393: 78).
(Rosenkranz 2017: 98).
مثال برای «کتابنامه»، درمورد نشریة چاپی:
امیرارجمندی، سیدهنازنین و سیدمصطفی عاصی (1392)، «زایایی فرایند ترکیب در زبان فارسی»، دوفصلنامة علمی ـ پژوهشی زبانشناخت، س4، ش 1.
مثال برای «کتابنامه»، درمورد نشریة الکترونیکی:
Silvermint, Daniel (2018), “Passing as Privileged”, Ergo (An Open Access Journal of Philosophy), vol. 5, no. 1:
<http://dx.doi.org/10.3998/ergo.12405314.0005.001>
18.2.4 شیوة استناد به نشریاتی که نویسندة مستقل ندارد:
مثال برای نشانی درونمتنی:
(روزنامة شرق 1396: 2).
مثال برای کتابنامه:
روزنامة شرق (8 آبان 1396)، «جرم سیاسی اینک با هیئتمنصفه؛ اصل 168 قانون اساسی بالاخره زنده شد»، ش 2999.
19.2.4 درج شمارة صفحه در نشانی منبع نقلقولهای مستقیم کاملاً ضروری است، ولی درج شمارة صفحه در نشانی منبع نقلقولهای غیرمستقیم ضروری نیست.
مثال:
بهگفتة کانت (1960): متن نقلقول غیرمستقیم.
متن نقلقول غیرمستقیم (Rawls 1975).
20.2.4 چنانچه به چند اثر از یک نویسنده با سال انتشار یکسان استناد شده باشد، پساز سال انتشار آنها حروف ابجد (الف، ب، ج، و ...) را در منابع فارسی و عربی و حروف الفبای انگلیسی (A, B, C, …) را در منابع لاتینی، درج میکنیم تا آن آثار از هم متمایز شود.
مثال برای نشانی درونمتنی:
(زرینکوب 1379 الف: ج 2، 744).
(زرینکوب 1379 ب: 125).
مثال برای کتابنامه:
زرینکوب، عبدالحسین (1379 الف)، سرّ نی؛ نقد و شرح تحلیلی و تطبیقی مثنوی، ج 2، تهران: علمی.
زرینکوب، عبدالحسین (1379 ب)، جستوجو در تصوف ایران، تهران: امیرکبیر.
21.2.4 شیوة استناد به نوشتهای که دو نویسنده دارد:
مثال برای نشانی درونمتنی:
(انوری و گیوی 1392: ج 2، 89).
مثال برای کتابنامه:
انوری، حسن و حسن احمدی گیوی (1393)، دستور زبان فارسی، ج 2، تهران: فاطمی.
22.2.4 شیوة استناد به نوشتهای که سه نویسنده دارد:
مثال برای نشانی درونمتنی:
(گال و دیگران 1386: 645).
(Ibrahimov et al. 2002: 23).
مثال برای کتابنامه:
گال، مردیت، والتر بورگ، و جویس گال (1386)، روشهای تحقیق در علوم تربیتی و روانشناسی، ترجمة احمدرضا نصر و همکاران، تهران: سمت.
Ibrahimov, Oktay, Ishwar Sethi, and Nevenka Dimitrova (2002), “Clustering of Imperfect Transcripts Using a Novel Similarity Measure”, in: Information Retrieval Techniques for Speech Applications, Anni R. Coden, Eric W. Brown, and Savitha Srinivasan (eds.), New York: Springer.
23.2.4 در ضبط نشانی درونمتنی منبع نقلقولها، هرگاه نویسندة منبع جدید همان نویسندة منبع قبلی باشد، بهجای تکرار نامخانوادگی نویسنده و سال انتشار، در منابع فارسی واژة «همان» و در منابع انگلیسی «.ibid» بهکار رود.
24.2.4 در ضبط نشانی درونمتنی منبع نقلقولها، چنانچه، علاوهبر یکی بودن نویسندة منبع جدید با نویسندة منبع قبلی، شمارة صفحة منبع نیز یکی باشد، فقط واژة «همان» بهکار رود و درصورتیکه فقط شمارة صفحة منبع جدید با منبع قبلی تفاوت داشته باشد، پساز واژة «همان» شمارة صفحة آن نیز درج شود.
25.2.4 در کتابنامه، اگر در متن مقاله به چند اثر از یک نویسنده استناد شده باشد، نام و نامخانوادگی نویسنده، در همة موارد، بهطور کامل نوشته شود و بههیچوجه بهجای آن خط، نقطهچین، و ... ترسیم نشود.
26.2.4 در کتابنامه، ابتدا مشخصات کتابشناختی منابع فارسی و عربی و سپس مشخصات کتابشناختی منابع لاتینی و ...، براساس نامخانوادگی نویسنده، بهترتیب حروف الفبا آورده شود.
27.2.4 در کتابنامه، حرف اول کلمات لاتینی (غیراز حروف اضافه، ربط، و تعریف) با حرف بزرگ (capital letter) ضبط شود. همچنین، حرف اول کلماتی که بهواسطة نیمخط بههم متصل شدهاند بهصورت حرف بزرگ درج شود.
3.4 ارجاعات
1.3.4 در اینجا، ارجاع فقط به این معناست که نویسنده، بهقصد آگاهی بیشتر مخاطب و برای رعایت اختصار و ممانعت از اطالة کلام، منبع یا منابعی را دربارة موضوع موردنظر به مخاطب معرفی کند یا او را به ملاحظه و بررسی مطلبی مشخص که در اثر یا آثار خودش یا دیگران آمده است دعوت کند، بدون اینکه جزئیات آن مطلب را در نوشتهاش نقل یا تکرار کند.
2.3.4 در ارجاعات، همیشه بهجای رجوع کنید، نگاه کنید، مقایسه کنید، و ...، و بهجای کوتهنوشتهای «رک» و «نک» و ...، فقط «بنگرید به» و در متون انگلیسی see یا also see بهکار رود.
3.3.4 در همة ارجاعات، پیشاز بهکاربردن «بنگرید به»، همیشه بهتر است که وجه ارجاع یا هدف از ارجاع برای مخاطب بیان شود. مثلاً گفته شود برای آگاهی بیشتر، برای مقایسه، و ... بنگرید به فلان منبع یا بنگرید به فلان موضوع در همین نوشته.
مثال:
(برای آگاهی بیشتر، بنگرید به ویتگنشتاین 1381: 24- 68).
(برای مقایسه با این نظر، بنگرید به فروزانفر 1379: ج 3، 74- 160).
(برای اطلاع از شیوة استناد به پایاننامهها در این شیوهنامه، بنگرید به قسمت 16.2.4).