675648c2785e9a3
حکمت معاصر

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

دانشیار دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران

چکیده

مسئلة اصالت وجود و اصالت ماهیت در ابتدا ممکن است به صورت دو مسئلة مقابل هم جلوه نمایند ولی درواقع دو نظام با مجموعه‌ای از اصول در تقابل با یک‌دیگر قرار گرفته‌اند که در صف مقدم آن دو، اصالت وجود و اصالت ماهیت قرار دارند. برای مثال، توجه به دلیل مبتنی‌بر حرکت اشتدادی نشان می‌دهد که ملاصدرا نظام مبتنی‌بر اصول اصالت ماهیت، نفی حرکت اشتدادی در ماهیت، و تلقی خاص مشائیان از حرکت در کیف را مورد نقد قرار داده است. از سوی دیگر اصالت وجود به‌تنهایی در مواجهه با حرکت اشتدادی کارایی ندارد و نیازمند قرارگرفتن در نظامی متشکل از نظریات اصالت وجود، وحدت وجود، و اشتداد وجود است. بنابراین ملاصدرا نوع نگاه خود به عالم و تصویر برآمده از آن را در مقابل نوع نگاه طرف‌داران اصالت ماهیت و تصویر برآمده از آن نگاه قرار داده و به صحت تصویر خود حکم کرده است هرچند که در مقام انتقال تصویر ذهنی خود از واقعیت به دیگران، مجبور به تقطیع بخش‌های متفاوت این تصویر از یک‌دیگر و آوردن آن‌ها در یک ترتیب خطی شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Principality of Existence and Principality of Quiddity: Encountering Two Philosophical Problems or Two Philosophical Systems?

نویسنده [English]

  • Reza Akbari

Faculty Of Islamic Philosophy And Theology, Imam Sadiq University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Prima facie it seems that principality of existence and principality of quiddity are two opposed theories, but they are, in fact, two distinct philosophical systems with different principles which these two theories are in their forefront stand. For example, considering Mulla Sadra's argument to prove principality of existence based on intensifying movement, shows that he criticized Peripatetic’s philosophical system which contained, in Mulla Sadra's view, principality of quiddity, denying intensifying movement of quiddity, and Peripatetic’s specific view about qule movement. On the other hand only when we consider ‘intensifying movement’ in a philosophical system, containing principality of existence, unity of existence, and intensity of existence, it can be a basis to prove principality of existence. This shows that Mulla Sadra portrays reality in his mind which has many metaphysical components, and conceives it as a distinguished and correct picture of reality compared to the picture of principality of quddity advocates. But having a picture in mind and its epistemic transmission to others are two different things. Epistemic transmission of a picture to others needs putting the picture into pieces and transmitting them in a linear state. This is exactly what Mulla Sadra did. To put the metaphysical pieces of his picture in a linear state he put the principality of existence in the forefront.

کلیدواژه‌ها [English]

  • principality of existence
  • principality of quiddity
  • Mulla Sadra
  • Peripatetics