675648c2785e9a3
حکمت معاصر

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه مطالعات تطبیقی عرفان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران. نویسنده مسئول،

2 دانش آموخته دکتری گروه عرفان اسلامی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 دانشیار گروه حقوق، دانشگاه امام حسین، تهران، ایران.

چکیده

«اخلاق عرفانی» عبارت از نوعی اخلاق خواهد بود که بر مبنای ارتباط بی‌واسطه با حقیقتی غایی/ غیبی، آراستگی به صفاتی خاص مشابه با صفات آن حقیقت را اقتضا می‌کند. مؤلفه‌های اخلاق عرفانی عبارتند از ابتنای بر وحی، توجه به  مبدأ‌ و معاد، جامعیت، شریعت محوری، تغییر ظاهری ناشی از تحول باطنی و بهره‌گیری از تربیت تدریجی. هدف از اخلاق عرفانی، تخلّق به اخلاق الاهی یعنی تسمّی به اسماء الاهی و اتصاف به صفات الاهی است. تخلق به صفات الاهی به جهت تقسیم آنها به جمالی و جلالی، از دو حیث تشبیهی و تنزیهی امکان پذیر می‌گردد. از این رو وقتی خدا را در نسبت با دیگر مخلوقات، قیاس ناپذیر بدانیم، می‌توانیم او را در رابطه با صفاتی درک کنیم که بر تمایز، تعالی و تفاوت دلالت می‌کنند.در این راستا، انسان‌ها خدا را به مثابة وجودی عظیم، عزیز، کبیر، قهار، سلطان، غیور و محیط درمی‌یابند. حال اگر بر شباهت بین خدا و مخلوقاتش تاکید شود، خدا همچون موجودی مشبَّه و قریب تلقی می‌شود و در لباس صفاتی همچون مهربانی، رحمت، زیبایی، عشق، بخشش، گذشت، غفران و نفع ظهور می‌یابد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The problem of assuminf divine traits in Mystical Ethics

نویسندگان [English]

  • Hadi Vakili 1
  • mehdi baratifar 2
  • esmail mansouri larijani 3

1 Associate Professor of Mystical Comparative Studies, Institute of Humanities and Cultural Studies

2 * Ph. D in the group of Islamic Mysticism, Faculty of Law, Theology and Political Sciences, Islamic Azad University, Tehran, Iran

3

چکیده [English]

The "mystical morality" is a kind of morality that requires the truth based on direct communication with the ultimate/ unseen reality, the adornment to the specific traits that are similar to those of the trait. The components of mystical morality are the basis of revelation, attention to the source and resurrection, comprehensiveness, the shari'ah, the apparent change caused by esoteric transformation and the use of gradual education. The purpose of the mystical morality is to adhere to the divine ethos, ie, to give the names of Allah and to reconcile the divine attributes. Divine admiration for divine attributes, due to their division into Beauty (Jamal) and Majesty (Jalal), is possible due to the likeness and likeness of God. Therefore, when we consider God as incommensurable with other creatures, we can understand him in relation to the attributes that signify differentiation, transcendence, and difference. In this regard, human beings find God as a great existence, dear, great, supreme, sultan, zealous, and environment. Now, if the similarity between God and His creatures is emphasized, God is considered as a creature and is considered to be in the form of attributes such as kindness, mercy, beauty, love, forgiveness, forgiveness, grace and favor.

کلیدواژه‌ها [English]

  • assuming the traits of God
  • mystical morality
  • divine names and attributes
  • divine morality
  • Immanent and transcendent traits
قرآن کریم.
2-امام خمینی، سید روح الله، (1376)، اربعین حدیث (چهل حدیث)، تهران، مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
3-آملی، سید حیدر، (1386)، جامع الاسرار و منبع الانوار، تهران، انتشارات علمی فرهنگی.
4-ابن عربی، محیی الدین، (بیتا)، الفتوحات المکیه، تصحیح عثمان یحیی، مصر، الهیئه المصریه العامه للکتاب.
5---------------------، (1383)، کشف المعنی عن سرّ اسماء الله الحسنی، شارح و مترجم علی زمانی قشمه‌ای، تصحیح وسام الخطاوی، قم، مطبوعات دینی.
6-ابن مسکویه، ابی علی، احمد بن  محمّد  بن  یعقوبی  الرازی، (1371)، تهذیب‌الاخلاق و تطهیر‌الأعراق، قم، انتشارات بیدار.
7-سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، (1972)، الجامع الصغیر، فی فیض القدیر: شرح الجامع الصغیر من احادیث البشیر النذیر، محمد عبدالرؤوف المناوی، بیروت، دارالمعرفه.
8-طوسی، خواجه نصیر الدّین، (1369)، اخلاق ناصری، تصحیح  مجتبی مینوی و علیرضا حیدری، تهران، انتشارات خوارزمی.
9-غزالی، محمد بن محمد، (1351)، احیاء علوم الدین، ترجمة موید الدین محمد خوارزمی، به کوشش حسین خدیو جم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
10-قشیری، عبدالکریم هوازن، (1361)، رسالة قشیری، ترجمۀ حسن بن احمد عثمانی، تصحیح محمدحسن فروزانفر، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
11-قیصری، محمد داوود، (1375)، شرح فصوص الحکم، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
12-کلینی، ابو جعفر محمد بن یعقوب، (1401)، الاصول الکافی، به تصحیح: علی اکبر غفاری، بیروت، دار صعب و دار التعارف.
13-مجلسی، محمدباقر، (1403)، بحار الانوار، بیروت، دار التراث العربی.
14-مصباح یزدى، محمدتقى، (1394)، اخلاق در قرآن، تحقیق و نگارش: محمدحسین اسکندری، قم، انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى.
15-نراقی، محمّد مهدی، (1385)، جامع الّسعادات، ترجمة سیدجلال‌الدین مجتبوی، تهران، انتشارات  حکمت.
 
Chittick, William C., (1989), The Sufi Path of Knowledge, State University of New York Press, Albany.
Jemes, William, (1917), The varieties of religious experience, Longmans, Green, And Co, New York, London, Bombay, Calcutta, and Madras.