نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

• حسن عباسی حسین‌آبادی

استادیار فلسفه، دانشگاه پیام نور، رشته فلسفه و حکمت اسلامی

چکیده

مفهوم «کمال» در اندیشه ارسطو به‌طور کلی با دو واژه «انرگیا» و «انتلخیا» بیان شده است که هر دو در انگلیسی به (Actuality) ترجمه شده است. ارسطو در بحث علم‌النفس برای تعریف نفس یکبار نفس را به صورت بدن طبیعی تعریف کرده است و در ادامه آن را به «کمال اول» تعریف کرده است و «کمال نخستین» را در برابر کمال نهایی یا ثانوی قرار داده است. او در تبیین کمال بودن نفس و چرایی «کمال نخستین» برای نفس از آنالوژی تناسب بهره می‌گیرد. پرسش این است چرا در تعریف نفس از صورت به کمال گذر کرده است؟ معنی کمال در تعریف نفس چیست؟ مراد از «اولی» بودن در «کمال» در تعریف نفس چیست؟ چرا ارسطو نفس را کمال نخستین معرفی کرده است؟ مؤلفه‌های کمال نخستین نسبت به کمال نهایی چیست؟ بهره ارسطو از آنالوژی‌ها در تعریف نفس چه بوده است؟ در این نوشتار با بیان آنالوژی‌ها در تعریف نفس در صدد تحلیل این مسئله و پاسخگویی به این پرسش‌ها هستیم.

کلیدواژه‌ها

• فعلیت
• نفس
• آنالوژی
• کمال
• ارسطو

عنوان مقاله [English]

The Conception of Actuality in Aristotle's Theory of Soul

نویسنده [English]

• Hasan Abasi Hoseinabadi

Assistant professor of payame noor University

چکیده [English]

In Metaphysics Theta, Aristotle uses entelecheia (ἐντελέχεια) and energeia (ενέργεια) in contrast with dunamis (δύναμις, potency) in discussing the distinction between "actuality" and "potentiality" (both Greek terms, entelecheia and energeia, are typically translated as "actuality" in English). Aristotle's most influential application of "actuality" (entelecheia) is his claim in the second book of De Anima (On the Soul) that the soul is the "actuality" of an organic body that makes it alive. Aristotle uses the notion of "first actuality" in his definition of the soul. In fact, the soul is the "first actuality" of a natural body that is potentially alive. The "first actuality" is a kind of potentiality, while its exercise of function is its fuller or "second actuality". Aristotle’s analogy of proportion is used to explain the nature of the soul, as the "first actuality" of a natural body, and its relation to the body. The present study aims to contribute to understanding of the meaning of "actuality" in Aristotle's definition of the soul, especially in its quality of being "first", i.e. the "first actuality", and its relation to the "second actuality", as well as the role of analogy (analogia) in Aristotle's definition of the soul.

کلیدواژه‌ها [English]

• soul؛ analogy؛ Aristotle
• Actuality
• actualization