نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده
براساس نظریۀ شناختی استعاره، فهم مفاهیم انتزاعیازطریق استعاره‌های مفهومی میسر می‌شود، به‌گونه‌ای‌کهایناستعارههابخشیازفرایندشناختمحسوب می‌شوندوباحذفآن‌ها بخشی از معنای مفاهیمنیزازدست می‌رود. استعارۀ موجود حقیقیبه‌مثابۀ امر ثابت رافلاسفۀیونانی و مسلمان همانند پارمینیدس، افلاطون، ارسطو، ابن‌سینا، و ملاصدرا به‌طورگستردهبه‌کاربرده‌اند. هرکدام از این فلاسفه از موجود حقیقیتعبیر خاص خود را آورده‌اند، اما در تمام این موارد یکی از مهم‌ترین صفاتی که برایتوصیفموجودحقیقی به‌کار رفتهاست ثبات و عدم تغییر است. در آثار فلاسفۀ مسلمان، واژگان حقیقت، تقرر، و قوام ازحیثلغویبه‌معنایثبوت‌اند. این واژگان در چهارچوب استعاره برایمفهوم‌سازی موجود حقیقی به‌کار رفته‌اند. در فلسفۀ سینوی، هرکدام از وجود و ماهیتبه‌صورت مستقل به ثبوت، حقیقت، تقرر، و قوام متصف شده‌اند،درحالی‌که در فلسفۀصدرایی تنها وجود استحقاق اتصاف به این صفات را دارد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Metaphorization of the Substantive Existent Entity as a State of Subsistence in the Teachings of Avicenna and Sadr al-Dīn Shīrāzī
نویسنده [English]
- Vahid Khademzadeh
Assistant Professor of Department of Islamic Philosophy, Faculty of Theology, Ferdowsi University Of Mashhad (FUM), Mashhad, Iran
چکیده [English]
In cognitive linguistics, conceptual/cognitive metaphor refers to the understanding of an idea, or a conceptual domain, in terms of another. In fact, in the ‘cognitive metaphor theory’ (CMT), metaphors are mappings from one conceptual domain known as the source domain onto another conceptual domain, known as the target domain, thus, the removal of metaphors will result in the failure of the relevant cognitive process. Greek and Muslim philosophers, including Parmenides, Plato, Aristotle, Avicenna and Sadr al-Dīn Shīrāzī (Mullā Sadrā), made use of the cognitive metaphorization of the real- or substantive existent entity as a ‘state of subsistence’. Each of the abovementioned towering philosophers presented their own recognition of a substantive-existent entity, but all converge in their emphasis on the crucial role of the ‘subsistence’ as a conceptual metaphor for understanding of the ontological state and the qualities of a substantive existent entity. Muslim philosophers also made use of terms such as ‘establishment’ (taqarrur) and ‘righteousness’ (qawām) which actually remain in the semantic sphere of ‘subsistence’ (thubūt) and are usually applied as cognitive metaphors for understanding of the qualities of a substantive existent entity. In the school of Avicenna, both being/existence (wujūd) and quiddity/essence (māhiyya) are considered to be in a state of subsistence, but in Sadr al-Dīn’s school, it is only the existence/being which must be regarded as being so.
کلیدواژه‌ها [English]
- subsistence (thubūt)
- truth/reality (haqīqa)
- establishment (taqarrur)
- metaphor (isti’āra)
- being/existence (wujūd)
- quiddity/essence (māhiyya)
)