675648c2785e9a3
حکمت معاصر

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی/ دانشگاه قم (نویسندۀ مسئول)

2 استاد گروه فلسفه/ دانشگاه اصفهان

چکیده

علامه طباطبایی (1281- 1360 ش) اولین متفکر دوران معاصر است که به بحث‌های معرفت‌شناسی پرداخته است. او در کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم به شبهات مکاتب سوفسطایی، شکاکیت، و تجربه‌گرایی افراطی در عدم اعتماد به عقل در دریافت حقیقت پاسخ داده است و فلسفة اسلامی را نظام رئالیستی مبتنی بر عقل‌گرایی معرفی می‌کند. وی هم‌چنین به نقش بی‌بدیل عقل در فهم حقایق دینی توجه دارد و نکات مهمی را در این باره متذکر می‌شود. می‌توان گفت علامه در دو جبهه از خرد‌ورزی دفاع کرده است، اول: در برابر حس‌گرایی و تجربه‌گرایی افراطی که در غرب به شکاکیت و نسبیت‌گرایی در همة حوزه‌های اعتقادی و اخلاقی منجر شد و دوم: در برابر ظاهر‌گرایان و اخباریونی که با بی‌اعتبارکردن حجت عقل وحی را نیز بی‌اعتبار کردند و به تعطیلی دین و عقل با هم رسیدند. بررسی موضع علامه موضوع این نوشتار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Allameh Tabatabaei’s Structure of Thought: Moderate Rationalism and Wisely Faithfulness

نویسندگان [English]

  • esmat hemmaty 1
  • mehdi dehbashi 2

1 PhD student of Qom University (corresponding author) )Hemmaty.e@gmail.com(

2 .

چکیده [English]

Allameh Taba-tabaei (1281-1360 Hijri) is the first contemporary thinker who has paid serious attention to epistemological discussions. In his book, philosophy principles and realism method, written to clarify the contrariety between Islamic philosophy principles and materialism, he removes doubts instilled by sophists, skeptics and empiricism about confidence in reason (intellect) in attaining truths, and introduces Islamic philosophy as a realistic constitution based on rationalism rather than idealism. Allameh has been well-informed of the serious attention of European philosophers especially after Kant to epistemological discussions, and has had conscientious effort to explain the defense of Islamic philosophers of intellect dignity and the validity of its issues. He has also paid attention to the unique role of intellect in the comprehension of religious facts, and comments on important points in Almizan-Exegesis regarding this issue. It can be said that Allameh Taba-tabaei defended rationality in two fronts. First, against excessive sensualism and positivism that resulted in negation and rejection of all kinds of philosophical and religious sovereignty, and culminated in skepticism and relativism in all realms of belief and ethics. Second, against literalism (formalism) and Akhbarism, which through denying the authority of rationally, disparaged the bases of revelation itself and have led to agnosticism and obscurantism at the same time. This article considers the position of Allameh on these two issues.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Allameh Taba-tabaei
  • Intellectual Abstemiousness
  • literalism
  • faithfulness
ابراهیمی دینانی (1379). ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام، ج 2، تهران: طرح نو.
ابن‌قیم، جوزیه محمد بن ابی‌بکر (2003). مفتاح دار السعاده و منشور ولایه اهل العلم و الاراده، بیروت: المکتبه العصریه.
جهانگیری، محسن (1367). محیی‌الدین ابن‌عربی چهرة برجسته عرفان اسلامی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
طباطبایی، محمدحسین (1381). تعلیقة علامه بر بحارالانوار مجلسی، بی‌جا: بی‌نا.
طباطبایی، محمد‌حسین (1371). برهان، ترجمه و تصحیح و تعلیق مهدی قوام صفری، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزة علمیه.
طباطبایی، محمد‌حسین (بی‌تا الف). المیزان فی تفسیر القرآن، ج 1، 2، 3، 5، 8، 9، 14، 17، 18، قم: جماعه المدرسین فی الحوزه العلمیه.
طباطبایی، محمد‌حسین (بی‌تا ب). اصول فلسفه و روش رئالیسم، قم: صدرا.
طباطبایی، محمد‌حسین (بی‌تا ج). قرآن در اسلام، مشهد: طلوع مشهد.
طوسی، محمد بن محمد بن الحسن (1367). اساس الاقتباس، تصحیح مدرس رضوی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
مجتبوی، سیدجلال‌الدین (1402 ق). کلیات فلسفه، تهران: حکمت.
مرزبان وحی و خرد (1381). یادنامة علامه طباطبایی، قم: مؤسسة بوستان قم.
مطهری، مرتضی (بی‌تا). آشنایی با قرآن، تهران: حکمت.
مولوی، جلال‌الدین (1371). مثنوی معنوی، تصحیح رینولد الین نیکلسون، تهران: امیرکبیر.
میان محمد شریف (1362). تاریخ فلسفه در اسلام، ج 1، تهران: مرکز نشر دانشگاهی