675648c2785e9a3
حکمت معاصر

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تصوف وعرفان اسلامی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات

2 دانشیار مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران

چکیده

اشاعره یکی از مذاهب کلامی اهل سنت هستند. تشابه ظاهری بین بعضی اعتقادات اصولی اشاعره و تعالیم عرفانی، باعث شده که عارفان بزرگ مسلمان از جمله مولانا جلال الدین محمد بلخی را در جرگه مذهب اشعری تصور کنند. در حالیکه اصولاً مبانی و مبادی علم عرفان و علم کلام کاملاً مستقل و متفاوت هستند. در این مقاله سعی شده برخی از تشابهات ظاهری آرای عرفانی مولانا در قیاس با اصول اعتقادی اشاعره که ظاهراً مشترک می نمایند، بیان گردد و تفاوت عمیق بین آن دو به طور مختصر شرح داده شود. بدین منظور اقوال آنان خصوصاً در باب «حسن وقبح»، «جبر و اختیار»، «توحید افعالی و انکار علیّت»، «عینیت ذات با صفات» و «رؤیت حق تعالی» مورد بررسی قرار می گیرد و در نهایت به این مسئله پاسخ داده می شود: «آیا مولانا از نظر اعتقادات اشعری است؟» یا اینکه عرفان و علم کلام آنچنان فاصله ای دارند که قیاس آنها حاکی از ناآگاهی از هر دو جریان فکری است."

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Is Rumi Ash'ari?

نویسندگان [English]

  • Akhbarati Hamide 1
  • Shahram Pazouki 2

1 PhD student in Islamic Sufism and Islamic mysticism, Islamic Azad University, Science and Research Branch of Tehran, (corresponding author),

2

چکیده [English]

Abstract
   Ashʿarism is one of the Sunni theological schools. The apparent similarity between some of Asahira’s principal beliefs and mystical teachings has led many to regard the great Muslim mystics, including Rumi (Mowlana Jalaluddin Mohammad Balkhi), as the followers of Asharite School. However the basics and principles of mysticism and the theology are essentially independent and different.
In this paper, some of the apparent similarities between Rumi's mystical opinions and Asahira’s beliefs are expressed, and then we try to uncover the deep difference between them and discuss them briefly. For this purpose, their arguments, especially on ‘good and evil’, ‘determinism and free will’, ‘the oneness of God’s actions and rejecting causality’, and ‘Sighting God’ are examined, and ultimately we will answer our primary question: ‘Is Rumi Ash'arist, in terms of his beliefs?’ It will be noticed that the mysticism and theology are so different and even incommensurable that their analogy implies ignorance of both intellectual trends.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Ashʿarism
  • Rumi
  • theology
  • mysticism
قرآن کریم.
ابراهیمی دینانی، غلامحسین (1390). اسماء و صفات حق، تهران، چاپ و انتشارات.
اردبیلی، سید عبدالغنی (1381). تقریرات فلسفه امام خمینی، شرح  منظومه 2، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
ابن عربی، محی الدین،  الفتوحات مکیّه، 14 جلدی، ج/1، تصحیح عثمان یحیی.
ابن عربی.محی الدین (1392). کشف المعنی عن سرّ اسماء الله الحسنی، ترجمه و شرح استاد علی زمانی قمشه ای، تصحیح متن عربی وسام الخطاوی، قم، آیت اشراق.
الاشعری، ابوالحسن علی بن اسماعیل (1401ق ). الإبانه عن اصول الدیانه، دمشق،‌ دارالبیان.
اعوانی، غلامرضا (1375).  حکمت و هنر معنوی، (مجموعه مقالات)، تهران، گروس،1375.
بدوی، عبدالرحمن (1971م).  مذاهب الاسلامیین، بیروت، دارالعلم الملایین.
برقی، احمد بن محمدبن خالد (1371ق).  المحاسن، به تصحیح جلال الدین محدث، قم، دارالکتب السلامیه.
پازوکی، شهرام، (1392). « احیای علم در مثنوی»،  مجله جاویدان خرد،  تهران، شماره 24، سال 10، پاییز و زمستان، صص 5-28.
تفتازانی، سعدالدین (1305ق)، شرح المقاصد، استانبول، چاپ سنگی.
جعفری، محمد تقی، تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی معنوی، جلال الدین محمد بلخی، قم، انتشارات‌ اسلامی.
جوادی آملی. عبدالله (1372).  شریعت در آینه معرفت. تهران: فرهنگی رجاء.
حائری یزدی، مهدی (1361). کاوشهای عقل عملی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ریاحی، پری (1384) عقل از دیدگاه مولانا، تهران، موسسه پژوهش حکمت و فلسفه ایران.
زرین کوب، عبدالحسین (1390) سرّ نی، تهران، علمی فرهنگی.
زرین کوب، عبدالحسین (1358)  بحر در کوزه، نقد و تفسیر قصه ها و تمثیلات مثنوی، تهران، علمی.
زمانی، کریم (1378). شرح مثنوی معنوی، تهران، انتشارات اطلّاعات.
زمانی، کریم (1383) میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی، تهران، نی.
سبحانی تبریزی، جعفر، ترجمه المحاضرات فی الالهیات، مترجم، سلیمانی بهبهانی، عبدالرحیم، قم، رائد.
سبحانی، جعفر (1361). حسن و قبح یا پایه های اخلاق جاودان، به کوشش علی ربّانی گلپایگانی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
سبزواری، ملاهادی (1377).  شرح مثنوی، ج/3. به کوشش مصطفی بروجردی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
سبزواری، ملاهادی (1289). منظومه ملا هادی سبزواری تهران، انتشارات علمیه اسلامیه.
سروش، عبدالکریم (1387)  قصه ارباب معرفت، هفتم، تهران، صراط.
سروش، عبدالکریم (1372)  فربه تر از ایدئولوژی، تهران، صراط.
شریف رضی، محمد بن حسین (1414ق)  نهج البلاغه، تصحیح صیحی الصالح، قم، هجرت.
شهیدی، سیّد جعفر(1390). شرح مثنوی، پنجم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
شیخ حرّ عاملی، محمدبن حسن (1409). وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام.
طوسی، نصیرالدّین (1407). تجرید الإعتقاد، به کوشش محمد جواد الحسین جلالی، بی جا، مکتبه ‌الأعلام.
فروزانفر، بدیع الزّمان (1375)  شرح مثنوی شریف، تهران، زوّار.
فیض، سید رضا (1379). « تفسیری عارفانه بر دو حکم ربا و زنا»،  نامه مفید، شماره 22. پاییز. .صص  132
قونوی، صدرالدین (1362) رساله النصوص، با تصحیح سید جلال الدین آشتیانی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
قرشی، سیّد علی اکبر (1390)  قاموس قرآن، تهران، دارالکتاب اسلامیه.
قیصری، داوود.، شرح قیصری بر فصوص الحکم، قم، بیدار.
کاکائی، قاسم (1383). خدا محوری، تهران، حکمت.
کاشفی، ملاحسین (1362). لب لباب مثنوی، بنگاه مطبوعاتی افشاری.
کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق (1407). الکافی، به تصحیح علی اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه.
کلینی رازی، ثقه الاسلام (1379). ترجمه و شرح اصول کافی.کمره ای، محمدباقر، تهران، اسلامیه.
لاهیجی، عبدالرزاق (1362)  سرمایه ایمان در اصول اعتقادات، به تصحیح صادق لاریجانی آملی، تهران، الزهراء.
مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه، منسوب به امام جعفر صادق علیه السلام، ترجمه و شرح مصطفوی، حسن، تهران، مرکز نشر آثار علّامه مصطفوی، 1382ش.
مطهری، مرتضی (1372). آشنایی با علوم اسلامی، دوازدهم، تهران، صدرا.
مطهری، مرتضی (1380)  شرح منظومه، هفتم، تهران، صدرا.
مطهری. مرتضی (1372) عدل الهی، هفتم، تهران، صدرا.
مظفر، محمد رضا (1380) دلایل الصدق، دمشق، مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث.
مولوی، جلال الدین محمد بلخی (1375) مثنوی معنوی، مطابق نسخه تصحیح نیکلسون.
مولوی، جلال الدین محمد بلخی (1362)  فیه ما فیه، با تصحیح و حواشی استاد بدیع الزمان فروزان فر، تهران، امیرکبیر.
همایی، جلال الدین (1376). مولوی نامه، مولوی چه می گوید، تهران، هما.
یزدان پناه، سیّد یدالله (1391). مبانی و اصول عرفان نظری، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
 
. Dixel Le dictionnaire illustre Le Robert.2011.
Online Etimology Dictionary. Stanford Encyclopedia of Philosophy.2013.
Fakhry Majid. Islamic occasionalism and its Critique by Averroes and Aquinas.
Museum Street London. George Allen and Unwin Ltd. 1958.
. From Wikipedia, the free encyclopedia.