منابع
آذری، امید (۱۳۹۳). «بازشناسی و تحقق ارزش‌های پایدار هویت حکمت و هنر اسلامی در خلق اثر تعالی‌بخش معماری»، در دومین همایش ملی پژوهش‌های کاربردی در عمران، معماری و مدیریت شهری، تهران: دانشگاه جامع علمی کاربردی.
آل‌ش‍ب‍ی‍ر خ‍اق‍ان‍ی، م‍ح‍م‍دک‍اظم (توشیحگر) (۱۳۹۲). مقدمة قیصری، قم: انوارالهدی.
ابی‌طالب، علی‌بن (1378). نهج‌البلاغه، ترجمه و شرح از مهدی آیت‌اللهی، تهران: جهان‌آرا.
اخوتی، محمدرضا، (1387). «سلسله‌مراتب در مکتب اصفهان»، در آیت‌الله‌زادة شیرازی، باقر، گردهمایی مکتب اصفهان: مجموعه مقالات معماری و شهرسازی مکتب اصفهان، تهران: فرهنگستان هنر.
اردلان، نادر؛ بختیار، لاله (1380). حس وحدت: سنت عرفانی در معماری ایران، ترجمة حمید شاهرخ، اصفهان: خاک.
اعوانی، غلامرضا (1375). حکمت و هنر معنوی، تهران: گروس.
الیاس، جمال (۱۳۷۵). «رسالة شیخ علاءالدوله سمنانی»، اندیشة دینی، بهار ۱۳۸۳، شمارة ۱۰: ۹۷-۱۲۲.
اهل‌سرمدی، نفیسه (1389). «مسئلة خیال از دیدگاه ابن‌عربی»، معرفت، سال نوزدهم، شمارة 155: 13-26.
بلخاری‌قهی، حسن (۱۳۸۸). مبانی عرفانی هنر و معماری اسلامی، ج. 1: وحدت وجود و وحدت شهود، تهران: سوره مهر.
بمانیان، محمدرضا (1381). «مقدمه‌ای بر نقش و کاربرد پیمون در معماری ایرانی»، مدرس هنر، دورة اول، شمارة 101: 1-10.
بمانیان، محمدرضا؛ امینی، معصومه (1390). «شاخص‌های مؤثر در شکل‌گیری تعادل در معماری مسلمانان؛ نمونة موردی: مسجد جامع اصفهان»، مطالعات شهر ایرانی اسلامی، پاییز 90، شمارة 5: 17-27.
بمانیان، محمدرضا؛ عظیمی، فاطمه (1389). «انعکاس معانی منبعث از جهان‌بینی اسلامی در طراحی معماری»، مطالعات شهر ایرانی اسلامی، زمستان 89، شمارة 2: 39-48.
بورکهارت، تیتوس (۱۳۶۵). هنر اسلامی، زبان و بیان، ترجمة مسعود رجب‌نیا، تهران: سروش.
بورکهارت، تیتوس (1381). هنر مقدس، ترجمة جلال ستاری، تهران: سروش.
پورمند، حسنعلی (1386). «تأثیر اندیشة فلسفی در طراحی معماری معاصر»، پایان‌نامة دکتری پژوهش هنر، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر، تهران.
توسلی، محمود (۱۳۸۳). هنر ه‍ن‍دس‍ه: پ‍وی‍ای‍ی اش‍ک‍ال، اح‍ج‍ام ک‍روی اب‍وال‍وف‍ای ب‍وزج‍ان‍ی، تهران: پیام.
جعفری علامه، محمدتقی (1358). ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
جعفری علامه، محمدتقی (1369). زیبایی و هنر از دیدگاه اسلام، تهران: دفتر مطالعات دینی هنر.
خرمشاهی، بهاءالدین (مترجم) (1392). قرآن کریم، تهران: دوستان.
دهخدا، علی‌اکبر (1390). لغت‌نامة دهخدا (دورة 2 جلدی)، به کوشش غلامرضا ستوده، ایرج مهرکی و اکرم سلطانی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
راستجو، سیده سولماز.؛ فاضلی، نسیم؛ بمانیان، محمدرضا (1393). «تجلی اندیشة اسلامی در معماری ایرانی؛ بررسی مفهوم عدالت در معماری خانه‌های ایرانی»، در مجموعه مقالات کنگرة بین‌المللی فرهنگ و اندیشة دینی، قم: دفتر نشر معارف.
ربیعی، هادی (1388). جستارهایی در چیستی هنر اسلامی؛ مروری بر تاریخ معماری ایرانی‌ـ‌اسلامی، تهران: ترجمه و نشر آثار هنری متن.
رهنورد، زهرا (1378). حکمت هنر اسلامی، تهران: سمت.
سعیدی، گل‌بابا (۱۳۸۳). فرهنگ اصطلاحات عرفانی ابن‌عربی، تهران: سمیعی.
سلطان‌زاده، حسین (1364). روند شکل‌گیری شهر و مراکز مذهبی ایران، تهران: آگاه.
سمنانی، علاءالدوله (۱۳۹۳). شرح نوریه، مقدمه، تصحیح و توضیح کاظم محمدی، کرج: نجم کبری. حکمه الاشراق
س‍ه‍روردی، ی‍ح‍ی‍ی‌ب‍ن‌‌ح‍ب‍ش (1380). مجموعه م‍ص‍ن‍ف‍ات شیخ اش‍راق، ج2: حکمه الاشراق، تصحیح و مقدمة هنری کربن، تهران: پ‍ژوه‍ش‍گ‍اه ع‍ل‍وم ان‍س‍ان‍ی و مطالعات فرهنگی.
س‍ه‍روردی، ی‍ح‍ی‍ی‌ب‍ن‌‌ح‍ب‍ش (1380). مجموعه م‍ص‍ن‍ف‍ات شیخ اش‍راق، ج3: رس‍ال‍ه ف‍ی اعتقاد و ال‍ح‍ک‍م‍ا، تصحیح و مقدمة حسین نصر، تهران: پ‍ژوه‍ش‍گ‍اه ع‍ل‍وم ان‍س‍ان‍ی و مطالعات فرهنگی.
ش‍ه‍رزوری، م‍ح‍م‍دب‍ن‌‌م‍ح‍م‍ود (1372). شرح حکمه الاشراق، تصحیح و تحقیق حسین ضیائی تربتی، تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
صدری، مینا (۱۳۸۷). «صورت و معنا در هر دینی»، کتاب ماه هنر، بهمن 87، شمارة 125: 68-75.
طاهباز، منصوره (1383). «ردپای قداست در معماری اسلامی ایران»، صفه، پاییز و زمستان 83، شمارة 39: 103-125.
عمید، حسن (۱۳۸۱). فرهنگ عمید، چ25، ج2، تهران: امیرکبیر.
عین‌القضات، ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌‌ب‍ن‌‌م‍ح‍م‍د (1389). شکوی الغریب: همراه رسالة حقیقت مذهب، ترجمة غلامرضا جمشیدنژاداول، تهران: اساطیر.
کوربن، هانری (1390). واقع‌انگاری رنگ‌ها و علم میزان، ترجمة ان‌شاالله رحمتی، ج2، تهران: سوفیا.
کیانی، محمدیوسف (۱۳۷۹). تاریخ هنر معماری ایران در دورة اسلامی، تهران: سمت.
کاپن، دی‍وی‍داس‍م‍ی‍ت (۱۳۸۳). مبانی نظری معماری، ج۲: میراث ل‍وک‍ور ب‍وزی‍ه: مبانی نظری معماری ق‍رن ب‍ی‍س‍ت‍م، ترجمة علی یاران، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی.
محمدمرادی، اصغرمحمد؛ امیرکبیریان، آتس‌سا (1381). معرفی تعدادی از ابنیة سنتی معماری ایران و تحلیلی بر ویژگی‌های فضایی آن‌ها، تهران: مؤسسة انتشارات صندوق تعاون میراث فرهنگی کشور.
مسائلی، صدیقه (1388). «نقشة پنهان به‌مثابه دستاورد باورهای دینی در مسکن سنتی کویری ایران»، هنرهای زیبا، بهار 88، شمارة 37: 27-39.
معماریان، غلام‌حسین (۱۳۸۷). سیری در مبانی نظری معماری، تهران: سروش دانش.
معین، محمد (1384). فرهنگ فارسی دوجلدی، تهران: ادنا، کتاب راه نو.
مهدوی‌نژاد، محمدجواد (1383). «حکمت معماری اسلامی، جست‌وجو در ژرف‌ساخت‌های معنوی معماری اسلامی ایران»، هنرهای زیبا، سال سوم، شمارة 19: 37-47.
نصر، سیدحسین (1359). ن‍ظر م‍ت‍ف‍ک‍ران اسلامی درب‍ارة طب‍ی‍عت، تهران: خوارزمی.
نصر، سیدحسین (1370). سنت اسلامی در معماری ایرانی در جاودانگی و هنر، ترجمة سیدمحمد آوینی، تهران: برگ.
نصر، سیدحسین (1386). صدرای شیرازی در تاریخ فلسفه اسلامی، به کوشش محمد شریف، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
نقره‌کار، عبدالحمید (1387). درآمدی بر هویت اسلامی در معماری و شهرسازی، تهران: پیام سیما.
نقره‌کار، عبدالحمید؛ رئیسی، محمدمنان (۱۳۹۱). «تحقق‌پذیری هویت اسلامی در آثار معماری»، مطالعات شهر ایران اسلامی، بهار 91، شمارة ۷: ۵-۱۲.
نقی‌زاده، محمد (۱۳۸۱). «تأثیر معماری و شهر بر ارزش‌های فرهنگی»، هنرهای زیبا، تابستان 81، شمارة ۱۱: 62-76.
نقی‌زاده، محمد (۱۳۸5). مبانی هنر دینی در فرهنگ اسلامی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
نوایی، کامبیز؛ حاجی‌قاسمی، کامبیز (1388). خشت و خیال، تهران: سروش.
)