Document Type : Biannual Journal

Author

Assistant Professor of Philosophy and Islamic Theology, University of Tehran

Abstract

Is Suhrawardi's criticisms of the peripatetic concept of definition, and the establishment of the Ishraqi theory of definition by him, a sharp divergence of Ibn Sina’slogic of the definition? Some scholars think that the answer is yes, however thepresent paper’s answer to this question is ‘no’. In Hekmat al-Ishehraq,Suhrawardihas three basic criticisms to the theory of completeessential definition, some of which can be generalized to the incomplete essential definition and also accidental definitions: (1) conflicts with the conventional use of language; (2) the incomprehensibility of the realdifferences; (3) the perpetual probability of neglect of one or more intrinsic features. The bold veins of these three critiques can be found in the treatise of Ibn Sina’sal-Hodoodva al-Ta'lighat, along with two other criticisms: (4) theperpetual probability of theacquisition ofrequisite rather than essence; and (5) the perpetual probability of the acquisition of remote genus instead of close genus. The only possible definition fromSuhrawardi point of view is the definition of quiddity through the combination of general accidents that are belonged to thatquiddity, provided that the definition proceeds in the epistemological trades between definiens and definiendum and on the basis ofdirect(unmediated) knowledge.This theory is also the extender of the line Ibn Sina has drawn in Al-Ta'lighatva Al-Isharat. Therefore, Suhrawardi'slogic of definition complementsthe Avicenna's logicofdefinition.

Keywords

ابن‌سینا، حسین‌‌بن‌عبدالله (1383).الإشارات و التنبیهات. مع الشرح لنصیرالدین الطوسی و شرح الشرح لقطب‌الدین الرازی، قم: نشر البلاغة.
---------- (1385). الإلهیات من کتاب الشفاء. تحقیق حسن حسن‌زاده الآملی. قم: مؤسسۀ بوستان کتاب.
---------- (1404).التعلیقات. تحقیق عبدالرحمن، قم: مکتبة الإعلام الإسلامی.
---------- (1428 الف).الشفاء: المنطق: المدخل. تصدیر طه حسین باشا؛ مراجعة ابراهیم مدکور؛ تحقیق الأب قنواتی، محمود الخضیری، فؤاد الإهوانی. قم:  منشورات ذوی القربی.
---------- (1428 ب).الشفاء: المنطق: الجدل. راجعه و قدم له ابراهیم مدکور؛ تحقیق أبوالعلا عفیفی. قم: منشورات ذوی القربی.
---------- (1989).رسالة الحدود← الأعسم.
استریت، تونی (1393). «قیاس‌های موجّه در منطق سهروردی». ترجمۀ مهدی عظیمی، در سهروردی‌پژوهی، به کوشش علی اوجبی، تهران: خانۀ کتاب.
الأعسم، عبد الأمیر (1989م). المصطلح الفلسفی عند العرب. القاهرة: الهیئة المصریة للطباعة والنشر.
سهروردی (1380).حکمة الإشراق، در مجموعة مصنفات شیخ اشراق، ج2، تصحیح و مقدمه هانری کربن. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ضیائی، حسین (1384). معرفت و اشراق در اندیشۀ سهروردی. ترجمۀ سیما سادات نوربخش، تهران: فرزان.
عظیمی، مهدی (1393). ماهیت منطق و منطق ماهیت: شرح منطق اشارات (نهج اول و دوم)، قم: مجمع عالی حکمت اسلامی.
Street, Tony (2008). “Suhrawardi on Modal Syllogisms,” in Islamic Thought in the Middle Ages, Anna Akasoy&Wim Raven (eds.) Brill, Leiden & Boston, pp. 163-178.
Walbridge, John (2000). The Leaven of the Ancients: Suhrawardi and the Heritage of the Greeks,Albany: State University of New York.