TY - JOUR ID - 747 TI - تفسیر آیۀ «نور» از منظر ابن سینا و داراشکوه JO - حکمت معاصر JA - CW LA - fa SN - 2383-0689 AU - وکیلی, هادی AU - گودرزی, پریسا AU - امانی, محبوبه AD - عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - Y1 - 2012 PY - 2012 VL - 3 IS - 1 SP - 141 EP - 152 KW - مشکاۀ KW - مصباح KW - زجاجة KW - زیتونۀ KW - عقل فعال KW - عقل مستفاد KW - نور سیاه DO - N2 - از جمله مراتب قوای نظری نفس، بنابر تقریر ابن سینا، قوه‌ای است که استعداد کسب معقولات را دارد و عقل هیولانی نامیده می‌شود و با «مشکاۀ» در آیۀ نور مطابقت می‌کند؛ در مسیری که نفس به یک قوۀ خاص استکمال می‌یابد و به کمال خاصی می‌رسد، که همانا حصول شهودی و حضوریِ معقولات بالفعل در ذهن است و مصداق «نورٌ علی نور» در آیه است؛ از این کمال و قوه به‌ترتیب به عقل مستفاد و عقل بالفعل یاد می‌شود. سرانجام، عقل فعال است که عامل خروج از هیولانی‌بودن به بالملکه‌شدن و از بالملکه‌بودن به فعلیت تام است و مصداق «نار» در این آیه است. داراشکوه نور ذات را نوری می‌داند که به هیچ ‌یک از حواس درنمی‌آید و درواقع، در ادراک نور ذات باصره، سامعه، ذائقه، شامه، و لامسه عین یک‌دیگر و یک ذات شوند و آن نور خداست. «درخت زیتون» اشاره‌ای به روح اعظم است. UR - https://wisdom.ihcs.ac.ir/article_747.html L1 - https://wisdom.ihcs.ac.ir/article_747_d6c25fd6a77643045b560c73957825bb.pdf ER -