از دیدگاه علامه جعفری، معنای حقیقی زندگی انسان، از طریق تکامل و رسیدن به حیات عقلانی حاصل میشود؛ این امر با شناخت انسان و توجه به جایگاه او به عنوان محور هستی و جانشین خداوند در زمین، رابطهای مستقیم دارد. منِ انسانی، وجودی قانونمند است که با زیستن بر اساس این قوانین و هماهنگ با کل هستی معنادار، تکامل مییابد. خاستگاه این قوانین ...
بیشتر
از دیدگاه علامه جعفری، معنای حقیقی زندگی انسان، از طریق تکامل و رسیدن به حیات عقلانی حاصل میشود؛ این امر با شناخت انسان و توجه به جایگاه او به عنوان محور هستی و جانشین خداوند در زمین، رابطهای مستقیم دارد. منِ انسانی، وجودی قانونمند است که با زیستن بر اساس این قوانین و هماهنگ با کل هستی معنادار، تکامل مییابد. خاستگاه این قوانین و قوای انسانی، نفس است که در مقایسه با وجود طبیعی انسان، ارزش وجودی بیشتری دارد. از این رو، توجه صرف به وجود طبیعی انسان، او را از توجه به ظرفیتهای متعالی وجودیاش محروم میسازد؛ زیرا انسان با فعلیتیافتن قوای نفسانی و الهی، در مسیر تکامل به پیش رفته و به زندگی خود معنا میبخشد. در این مقاله سعی خواهد شد بر مبنای انسانشناسی فوق، به بررسی معنای زندگی از دیدگاه علامه پرداخته شود