مهدیl باقری؛ احد فرامرز قراملکی
چکیده
صدرالمتالهین در ارائه نظریۀ خود دربارۀ علم الهی به اشیاء، رهآوردی نوآورانه دارد که ضمن آن از کاربرد قرآنیِ خزائن بهره برده است. مسألۀ اصلی تحقیق حاضر این است که ملاصدرا در ارائۀ دیدگاههای فلسفی خود دربارۀ واژۀ قرآنی «خزائن»، تا چه اندازه به مؤلفههای معناشناختی ساختاری-تحلیلی آن در قرآن کریم توجه داشته است. تحلیل مفهومی ...
بیشتر
صدرالمتالهین در ارائه نظریۀ خود دربارۀ علم الهی به اشیاء، رهآوردی نوآورانه دارد که ضمن آن از کاربرد قرآنیِ خزائن بهره برده است. مسألۀ اصلی تحقیق حاضر این است که ملاصدرا در ارائۀ دیدگاههای فلسفی خود دربارۀ واژۀ قرآنی «خزائن»، تا چه اندازه به مؤلفههای معناشناختی ساختاری-تحلیلی آن در قرآن کریم توجه داشته است. تحلیل مفهومی و سیستمی آرای صدرا درباره خزائن و سنجش آن با دادههای معناشناسی ساختاری-تحلیلیِ کاربرد این واژه در قرآن نشان میدهد صدرا ضمن توجه به کاربرد قرآنی خزائن، هم از ویژگیها و هم از مؤلفههای مفهومی خزائن، تبیینی فلسفی ارائه میکند. میزان قابل توجهِ بهرهمندی ملاصدرا از قرآن در برشمردن اوصاف خزائن (مانند «حضور در صقع ربوبی»، «حافظ»، «بیحدّی» ،«باق» و «أبقی»، «مرتبۀ علمیِ پیش از ایجاد»،«واحد کثیر») به این معناست که وی در مواجهه با این واژۀ قرآنی، بیشتر از ارائۀ تفسیر فلسفی، به فلسفیدنِ مبتنی بر تفسیر پرداخته است که میتوان آن را «فلسفۀ تفسیری» نامید.